ازدواج موقت

ازدواج موقت از جنبه هاي مختلفي قابل برسي است ، اما آنچه که خيلي مهم است جنبه اجتماعي آن است . اما قبل از اينکه ما در اين مقال به مبحث اجتماعي آن بپردازيم لازم است توضيح اجمالي راجع به نظر فقها ء شيعه در مورد اين مسئله  ارائه کنيم .

در مذهب تشيع همه فقهاء به اتفاق قائل به مشروعيت اين امر مي باشند البته اختلافاتي وجود دارد اما اين اختلافات صرفا در شرائط  آن است نه در اصل حليت و مشروعيت آن  . ازجمله اينکه مثلا در مورد  ازدواج موقت با دوشيزه  بعضي از فقهاء اذن ولي را شرط مي دانند اما بعضي  اذن ولي را شرط نمي دانند.  و بعضي ها نسبت به اين شرط تن به فتوا نداده وقائل به احتياط واجب شده اند .و همچنين در مورد شرائط ديگر نيز اختلافات  اندکي بين فقهاء وجود دارد.

اما از نظرگاه اجتماعي ، کساني که بشدت طرفدار رواج ازدواج موقت هستند ، دلايلي را ذکر مي کنند.به اين صورت که:

اولا :  ازدواج موقت يکي از مسائل مشروع و حلال ديني است . که جزء سنت بوده و در پي مخالفت خليفه دوم ، ازبين رفته است و لازم است که اين سنت  احياء شود.

ثانيا : مهمترين معضل اجتماعي در جامعه امروز ، رواج روز افزون بي بندو باري در نسل جوان  است، منظور اين افراد از نسل جوان ، عموما  جوانان مجرد است که به دلائلي قادر به ازدواج نيستند ، لذا لازم است با احياء اين سنت از فساد و بي بند و باري آنها و در نتيجه از فساد اخلاقي جامعه جلوگيري کرد . ساده تر بگويم ،منظورشان اينست که ما نميتوانيم از فساد جنسي جامعه ونسل جوان جلوگيري کنيم ، لااقل آن را به مسير مشروع آن سوق دهيم و به وسيله ازدواج موقت از ارتکاب به گناه جلوگيري کنيم .

سئوال  اينجاست که آيا فساد اخلاقي صرفا در مجردين جامعه وجود داردو اگر ما مشکل جنسي آنها را حل کرديم ، به تعادل اخلاقي ،اجتماعي دست خواهيم يافت ؟

اين پرسش بايد مدقانه مورد برسي قرار گيرد و به آن پاسخ محققانه داده شود . اما آنچه به ذهن قاصر من مي رسد و ازطريق دوستان قضائي تاحد زيادي اطلاع دارم اينستکه فساد جنسي در مردان متاهل به مراتب بيشتر از جوانان مجرد است . با نگاهي به پرونده هاي فساد اخلاقي در دادگاهها و مراجع قضائي اين امر به سادگي قابل اثبات است . در اينصورت آيا مشکل جامعه ما فقط نبودن راه مشروع ارضاء نياز جنسي است ، آيا فساد جنسي يک مرد متاهل را مي توان صرفا به دليل نبودن راه مشروع ارضاء غريزه  جنسي توجيه کرد؟ کسي که راه ارضاء نياز جنسي برايش بصورت مشروع و با ازدواج دائم فراهم شده چه دليلي براي اين امر دارد؟

به نظر مي آيد فساد جنسي اين افراد چيزي غير از نياز جنسي است که مي توان نام آن را هرزگي و ولنگاري نهاد . اين داعيه داران  نجات  جوانان مجرد انگار چشمان خويش را بر اين امر بسته اند که  مشکل  عمده جامعه ما زياده خواهي و هرزگي عده اي از متاهلين جامعه است که جوانان پاک و معصوم مجرد ما را بلاکش رسوائي خويش قرار داده اند . آيا مي توان صرفا با ترويج ازدواج موقت مشکل اين افراد را حل کرد؟ من قضاوتي در اين باره نمي کنم و قضاوت آن را به  عهده ذهن پرتکاپوي شما خواننده گرامي

مي نهم . البته به اين مطلب اعتراف دارم که در  مردان يک نوع خصيصه تنوع طلبي نسبت به جنس مخالف وجود دارد  و شايد همين امرباشد که آنان را به طرف گناه سوق مي دهد . اما آيا واقعا نمي توان به قناعت و تعادل اين نياز دست يافت ؟

نکته ديگر اينست که براي ما حل نشده است که چرا همه جا دغدغه حل مشکل مردان وجود دارد و اصلا توجهي به زنان جامعه نمي شود. چرا که با ازدواج موقت  فقط بخش کوچکي از مشکلات زنان جامعه ما قابل حل است ، حال آنکه اينان ظاهرا فقط به مشکل آقايان  توجه دارند و انگار  خانمها جز ابزاري براي دفع شهوت جنسي محلي از اعراب ندارند!!!!!!

مقصود  من از مطالب بالا اين نيست که بخواهم ازدواج موقت را رد کنم بلکه صرفا خواستم  نظرگاه استدلالي آن را توجه دهم .

به نظر مي آيد که بايد از ازدواج موقت در يک سطح متعادلي دفاع کرد، نه  بصورت افراطي و ابزاري براي پوشش بر هرزگي و شهوت راني . اما واقعا سطح منطقي و متعادل آن چيست؟

همانهايي که داعيه دار دفاع از سنت نبوي هستند  و به اصطلاح کوشش مي کنند سنت شکسته شده آن را احياء کنند ظاهرا نمي دانند که رسول اکرم و ديگر بزرگان دين از ازدواج موقت صرفا براي دفع شهوت جنسي استفاده نمي کردند . منظور اينست که اينطور نبود که موقت بودن ازدواج فقط بدست آوردن مدتي براي دفع نياز جنسي باشد بلکه ازدواج موقت آنها هدف والاتر و فراتري را در انديشه داشت .

بهترين نوع ازدواج موقت که ميتوان به راحتي از آن دفاع کرد همان است که  شخص  تنها با يک فرد خاص  در مدتي طولاني تر  از ايام  مورد نظر بعضي ها ونه صرفا بخاطر دفع قوه شهواني بلکه براي دست يافتن به سائر هدفهاي ازدواج از جمله آرامش ، حمايت روحي و عاطفي يکديگر و نيز کمک به يکديگر در حل مشکلات و ديگر مسائلي که دو جنس مخالف در آن به يکديگر نياز دارند ازدواج مي کند . در اين مورد نمونه هاي موفقي وجود دارد که شايد همه ما از آن سراغ داريم . مثلا کساني هستند که با پيمان ازدواج موقت در طول چند سال وفقط با يک فرد به اين امر پرداخته اند و چه بسا به برکت چنين اهداف بلندي ، خيلي از اين موراد تبديل به ازدواج دائم شود ، چون انسان سرشار از عاطفه است . وقتي کسي از ديگري محبتي ببيندو بفهمد که طرف مقابل برايش ارزش قائل است و حس ابزاري نسبت به او ندارد چه بسا محبت دوطرف به هم زياد شده و علاقه و عشقي را که مقدمه زندگي مشترک دائمي آنها را فراهم کند ايجاد شود . آيا اين بهتر است يا اينکه شهوت طلبي و ولنگاري ؟ قضاوت به عهده شما .